Ervaringsverhaal knieschijf operatie door Yris.

Hallo,

Mijn naam is Yris Schouten, ik ga een verhaal vertellen over hoe de operatie bij mij is gegaan.

Datum maandag 6 mei 2024:

In de ochtend moesten we al vroeg opstaan, want we moesten om 9:00 al in de auto zitten. We moesten om 11:00 in het ziekenhuis zijn. Toen kwamen we aan en toen ik het ziekenhuis binnenliep voelde ik in één keer de zenuwen opkomen. Ik vond het eerst namelijk niet zo spannend. Toen werden we naar onze kamer begeleid. Gelukkig zat ik alleen wat ik best wel fijn vond. Bij mij mocht er een ouder slapen.

Rond 12:00 kwam er een verpleegkundige en die vroeg aan mij of ik verdovende zalf wilde. Voor waar ze het infuus doen prikken. De operatie stond gepland om 13:00. Uiteindelijk kwamen ze me pas om 14:30 halen. Daarnaast mocht je ook een ouder kiezen om mee naar de operatiekamer te gaan. In de operatiekamer is het heel spannend, want het is heel groot en je ziet hele grote lampen boven je hangen. Bij mij ging mijn moeder mee naar de operatiekamer. Ik mocht zelfs kiezen of ik wat wilde kijken op de televisie. Dan kunnen ze het infuus prikken op je hand of binnenkant van je elleboog. Bij mij deden ze dit op mijn hand. Dan voel je dat iets heel erg koud in je arm glijdt en binnen 30 seconden ben je al weg. Toen ik wakker werd na de operatie was het 16:15. Ik was na de operatie heel erg duizelig. Je krijgt wel een ijsje na de operatie. Ik moest na de operatie heel erg plassen wat op een plas stoel moest. Aan het begin vond ik het heel erg ongemakkelijk maar daar wen je wel aan.

Ik had op mijn beide knieën drukverband om en die moest ik twee weken laten zitten. Rond 16:45 waren we weer op de kamer en toen vlogen de uren echt voorbij. Rond 18.00 krijg je eten. Je kunt uit 2 verschillende dingen kiezen. Ik kreeg ‘s avonds veel pijn en kreeg extra pijnmedicatie. Toen nog een serie gaan kijken met mama en toen ben ik gaan slapen (23:00) (Een tip van mij, als je het niet fijn vindt om op je rug te slapen, probeer dan thuis eerst 2 weken voor de operatie op je rug te slapen. Want je kan lang niet op je buik slapen, omdat het draaien niet lukt ivm met de pijn in de knieën.)

In de ochtend mochten we rond 12:00 naar huis. Mama had van thuis uit al een rolstoel en krukken meegenomen. Krukken had ik de eerste vier weken niet nodig. Ik mocht vier weken niet op mijn benen staan. De overstap om van de rolstoel de auto in te stappen was daarom wel een uitdaging. Met ondersteuning van mama kon ik redelijk vanuit de rolstoel in de auto schuiven. Toen we thuis aankwamen ben ik vanuit de auto achteruit op de rolstoel geschoven. Ik ben toen meteen in bed gaan liggen en gaan slapen.

Datum: dinsdag 7 mei:

7 mei vond ik het nog wel meevallen hoeveel pijn ik had. De dag verliep rustig en ik ben de hele dag in bed gebleven. Ik had wel veel pijn, maar nam 4x per dag 2 tabletten paracetamol en 3x per dag ibuprofen.

1 week na de operatie:

Een week later ging het al heel goed. Ik kon mijn knieën weer een heel klein beetje buigen en wat meer doen op één dag. Wel moest ik nog steeds op een plasstoel plassen, want ik kon niet de wc op. Dat vond ik wel erg raar in het begin maar dat wende wel. Ik mocht van mama ibuprofen gaan afbouwen en dat ging goed.

2 weken na de operatie:

Na 2 weken moesten we terug naar het ziekenhuis en werden de hechtingen eruit gehaald. Vanaf die dag mocht ik ook gaan douchen en mocht er water op de wondjes komen. Ik mocht na 2 weken 10% druk zetten op mijn benen met mijn gewicht 3kg per knie omdat ik 60 kilo woog. Dat is niet veel, dus liep ik niet. Mijn knieën mocht ik weer wat buigen en ik kon met de rolstoel naar de wc. Dat was fijn.

3 weken na de operatie:

3 weken na de operatie had ik al 2 keer gedoucht bij opa en oma. Mijn opa en oma hebben een douche die gelijkvloers was, omdat ik nog geen trap op mocht lopen.

4 weken na de operatie:

Maandag 3 juni was het 4 weken na de operatie. In Maastricht waar ik geopereerd ben, zou je na 4 weken 50% druk zetten. Sinds maandag ben ik dus ook begonnen met krukken lopen met behulp van mijn fysiotherapie. Mijn fysiotherapeute had geregeld dat ik 2x in een zwembad met warm water mocht gaan zwemmen. Dat was erg raar. Ik moest in een zwembadrolstoel gaan zitten en werd zo het water in gebracht. Dat was erg spannend. Na de therapie was ik kei kapot. Ik mocht ook meer op krukken gaan lopen en kon mij zelf ook weer zittend op de trap naar boven klimmen. Papa en mama zorgde dat ik thuis weer onder de douche kon zitten en na vier weken weer in mijn eigen bed kon kruipen.

6 weken na de operatie:

Weer naar het ziekenhuis Maastricht geweest. Ik moest X-foto van mijn benen maken. De groeischijven waren bijna weg. Ik mocht van de arts weer zonder krukken gaan lopen. Eerst bij de arts op de kamer en dat ging goed. Ik vond het wel spannend en ben met krukken in de hand nog het ziekenhuis uitgelopen. Ik mag alles weer gaan doen. Sporten weer rustig opbouwen.

Na twee weken, ben ik voor het eerst weer met de fiets naar school gegaan. Ik ga nog twee keer per week naar de fysio-fitness om weer conditie en spieren te krijgen. Mijn benen waren erg smal geworden.

4 maanden na operatie:

Opnieuw op controle bij de arts. Dit is de laatste keer. Opnieuw X-foto van mijn benen gemaakt. Ik heb geen afwijking (O of X benen) ontwikkeld en mijn groeischijven waren volledig dicht. Ik heb nergens meer last van. Ik kan weer alles doen en wat ik graag doe is hockeyen. Ik krijg nog één keer per week fysio fitness, ik heb gymles op school en ik train één keer per week met hockeytraining en na de herfstvakantie mag ik weer hockeywedstrijden gaan spelen.

Groetjes,

Yris.