Tijd om wat te vertellen over het uitgaan in Spanje als lange dame. Mijn ervaring en wat ik er nou écht van vind om altijd de langste te zijn tussen (in dit geval) alle dansende Spanjaarden. Velen zullen zich hier waarschijnlijk in herkennen.
Ik woon nu bijna vier jaar in Barcelona en vooral in het eerste jaar ging ik vaak uit naar clubs – of naar een discotheek, zoals mijn moeder zou zeggen. In het begin vond ik dat best lastig. In Nederland was ik vaak al een van de langste vrouwen, maar daar werd dat nog gecompenseerd door langere mannen. Hier in Spanje is dat toch heel anders. De mannen en vooral de vrouwen zijn een stuk kleiner. Zodra je binnenkomt, voel je automatisch veel ogen op je gericht, en als je in de mensenmassa staat te dansen, voelt het toch ongemakkelijk omdat je overal bovenuit steekt. En dan heb ik het nog niet eens over de opmerkingen die je soms krijgt, zoals in het Engels: “Wow, you are so tall! How is this possible?” Ook al is het vaak niet slecht bedoeld, na de tiende keer op een avond kan het toch behoorlijk vervelend worden, nietwaar?
In het begin trok ik me dat enorm persoonlijk aan en kon het soms zelfs mijn avond verpesten. Tijdens het uitgaan wil je gewoon plezier hebben met je vriendinnen, lekker dansen en genieten van het moment. Nu ik wat ouder ben, moet ik zeggen dat ik me er steeds minder van aantrek. Ik herinner me nog goed dat mijn moeder vroeger altijd zei: “Als je ouder wordt, ga je het minder erg vinden en steeds meer als iets positiefs zien.” En dat geldt natuurlijk in het algemeen voor lang zijn. Maar als twintigjarige vond ik dat nog lastig te geloven. De tijd leert, zullen we maar zeggen.
Tegenwoordig heb ik tijdens het uitgaan veel meer plezier. Wanneer ik een opmerking krijg, probeer ik er altijd op een grappige manier op te reageren, waardoor ze daarna ook niets (vervelends) meer te zeggen hebben. Daarnaast zijn er natuurlijk ook mensen die het juist bewonderen en me er een compliment over geven – dat is dan weer de positieve kant. Bovendien kan ik mijn vriendinnen altijd snel terugvinden als ik ze kwijt ben, en andersom natuurlijk ook. En als ik in de rij sta voor een drankje aan de bar, kom ik soms sneller aan de beurt omdat ik opval. Daarom, dames: gebruik je lengte in je voordeel!
Maar wat ik er nou écht van vind om altijd de langste te zijn tussen alle dansende Spanjaarden? Daar ben ik zelf ook nog niet helemaal over uit. De ene keer vind ik het geweldig, de andere keer vervelend. Maar gelukkig overheersen de momenten waarop ik het geweldig vind.
Veel dansplezier allemaal en laat je niet gek maken! Tot de volgende keer.
